Arbeitsblatt: Krippenspiel

Intro (Weihnachtsmusik Instrumental) Geschichte: Bild 1: Tannenbaum geschmückt, Kerzen brennen, davor zwei KG-Kinder Vers: Freud: Wiä isch doch eusi Stubä eso voll Freud und Glanz, diä prächtig schönä Liechtli, si bländet mi ja ganz. Lang hani müesse plangä, ich ha schier Stundä zellt, Und min Adventskalender grad näbeds Bett anä gstellt. Ich froi mi so grüsli und sägä, was weiss: sonäs herzigs Böimli gits allwäg nummä eis! 1. KG-Kind: Du, weisch du eigentlich, warum mir Wienachte fiirä tüänd? 2. KG-Kind: Ja klar, kännsch dänn du Wienachtsgschicht nöd? Weisch du nöd, was vor 2000 Jahr in Bethlem passiert isch? Lueg guet zue, mer vom Chindergarte spileds grad vor! Bild 2: Engel kommt zu Maria Erzähler: In Nazareth händ zwei armi Lüüt gwohnt: Maria und dä Josef. Si händ sich fescht gern gha und händ gli mal wöllä hüratä. Eimal amene Tag hät en Ängel is chlinä armseelig Hüüsli vo dä Maria di schönschti Botschaft bracht, wo jemals uf Ärdä überbracht wordä isch. Maria: (hält Hand vor die Augen) Was isch das för es Liecht? Wär bisch dänn du? Engel: Heb kei Angscht Maria, ich möchte dir nu frohi Botschaft überbringä. Gott hät mich gschickt. Äs söll nümmä lang ga, dänn wirsch du äs Chind übercho! Maria: Aber wär söll dänn dä Vatter vo dem Chind si, ich bin ja nanig emal verhürated? Engel: Äs isch es grosses Wunder, Maria: Gott sälber wird dä Vatter vo däm Chind si, gib ihm dä Namä Jesus. Är wird dä neui König si. Der Engel geht Lied: En König, en König, en König wird cho, er isch üs verheisse, versproche vo Gott. En König, en König, en König wird cho. Wänn chunnt er, wo isch er? Säg:Wänn? Säg:Wo? Wird er rych sy, wird er Macht ha, wohnt er imnä schönä Schloss, wird sträng sy, wird er lieb sy, chunnt er uf me höchä Ross? Bringt er Friidä ufd Aerde, und macht er eus froh? Wänn chunnt er, wo isch er? Säg:Wänn? Säg: Wo? 1 Bild 3: Maria und Josef mit dem Esel auf denm Weg nach Bethlehem Erzähler: Dä Kaiser hät befohlä, dass alli Mänschä ihren Namä ihrer eigene Stadt iischriibä lah müänd. Är hät wöllä wüssä, wievill Lüüt sim Land wohned. So händ sich Maria und dä Josef uf di wiiti und aasträngendi Reis nach Bethlehem gmacht. Si händ nur langsam mögä laufä und sind schrecklich müed gsi. Äntlich händs di erschtä Hüüser vo Bethlehem gseh. Äs isch Aabig wordä, Sunnä isch scho fascht verschwundä gsi, da hät de Josef zu de Maria gseit: Josef: Chumm Maria, jetzt simmer bald da. Lah eus äs Plätzli zum Schlaafä sueche. Maria: Ou ja, Josef, ich bin sooooooooo müed! Erzähler: Si chlopfed bim erschtä grossä Gaschthus a. Josef: Guete Aabig, häts da no Platz för eus zwei? Mir händ langi Reis hinder eus und mini Frau Maria mues sich dringenscht usruebe. Wirt 1: Leider nei, erschtens hämmers Hus voll und zweitens beherberged mir nur nobli Lüüt. Und überhaupt, wie gsänd ihr au us? Ihr chönted sicher nöd emal Zimmer zahlä! Hüt Schaffed keine meh gratis. Mached, dass ihr furt chömed, mir sind nämli im Stress! Lied: Mir sind so müed, isch es no wiit, gsänd ihr dänn nöd, Chindli chunnt gli, hilft eus dänn niemert, häts nienets Platz, gits käs Zimmer säged, wie stahts? Josef: isch zum Verzwiiflä, niemert wird eus eso wellä inälah! Maria: Mir dörfed Hoffnig nöd ufgäh, Josef, irgendnoimets häts scho es Zimmer för eus. Lied: Eseli hü, lauf gschnäll wird chalt, dunklet scho gli, nachted scho bald, wär macht eus Tür uf, lönd eus nöd stah, en König wird uf Ärdä cho! Josef: Lueg Maria, mir versuecheds namal! Was meinsch du, mis Eseli? Esel: I-a, I-a, ja, ja! I-a, I-a, ja, ja! (Josef klopft an die Türe, der Wirt öffnet) Wirt 2: Was wänd Sie dänn no so spat bi eus? Josef: Grüezi, Herr Wirt! Mir händ en aasträngende und lange Wäg hinder eus und sueched es Plätzli zum übernachte. Wirt 2: Da händ ihr aber Päch. Euses Huus platzt scho fascht us allnä Näht! Dä Kaiser Auguschtus hett vor sinere blödä Volkszählig no es paar Hotel meh müese ufstelle. Uf Widerluege! Josef: Chumm Maria, mir gönd wiiter, irgendwo wirds schono äs Plätzli för eus ha. Maria: Josef, ich mag aber bald nümmä. 2 Lied: Hätts dänn kein Mänsch, wo Mitleid hätt, gäbs nur en Stall, wär eus scho rächt, händ doch Verbarmä, losed eus zue, will eus dänn niemert Tür uftue? Josef: Lueg, Maria, da vorne brännt no es Liecht! Villicht häts ja döt no Platz. Au mir müänd emal Glück ha. (Klopft an) Guete Aabig, Herr Wirt! Mir sueched es Zimmer zum Übernachte. Mini Frau chunnt bald es Chind überund isch sehr müed. Nienets hämmer bis jetzt äs Plätzli gfundä. Wirt 3: tuet mir leid, aber au bi eus isch alles graglet voll und keis Zweierzimmer meh frei. eusere Wohnig hämmer au scho främdi Lüüt underbracht. Josef: Hetted Ihr nöd doch no es chlisäs Eggli för eus frei, es mues nüt währschafts si. Wirt 3: Bi eusnä Tier im Stall hetts villicht no es Plätzli för eu. Wänn ihr wänd, dörfed ihr döt übernachtä. Ich bring eu grad no es paar warmi Deckene, dass ihr nöd früürä müänd. Maria und Josef: Vers: Alles, wo mir bruuched isch es Dach überem Chopf, vier Wänd gäg de Wind, en Stall oder Schopf. Mir sind froh um echli Stroh, echli Wasser nöd meh, isch alles, wo mer bruuched, mer zwe. (En läärä Stall) Erzähler: Äntlich händ Maria und dä Josef Underschlupf gfundä. Niemert hät chönnä ahnä, dass grad därä Nacht Jesus geborä isch. 1. KG-Kind: Das dörf doch nöd wahr si, jetzt müends imänä Stall übernachte! Bi eus wär scho längscht en Chrankäwagä cho, oder Maria wär miteme Taxi is Spital bracht worde! 2. KG-Kind: Häsch gseh, wie de Josef Maria lieb aaglueget hät? So en liäbä Fründ will ich, wänn ich gross bin, au emal ha! Ich glaub, diä händ sich so fescht gern gha, dass es ihnä nüt usgmacht hät im Stall übernachte. 1. KG-Kind: Aber säg, wie isch die Gschicht dänn wiitergangä? Bild 4: Die Hirten auf dem Feld Erzähler: Zmitzt de Nacht isch es still und dunkel gsi. Mänschä Bethlehem händ alli gschlaafä. Nur Hirte uf äm Fäld sind no wach gsi. Si sind um äs warms Füür gsässä, über ihnä hätt me en grossä, schönä Sternehimmel chönnä gseh. Hirt 1: Hüt gits glaub wider emal chalti Nacht. Händ ihr scho ghört, wievill Lütt hüt eusers Städtli cho sind. Alles wäg em Augustus und sinärä Volkszählig! Hirt 2: Jetzt müest mer es Hotel bsitzä, dänn chönnt mer diräkt no riich wärdä. Mir händ halt nur eusi Schöfli und das mues langä. Hirt 3: Das isch scho immer eso gsi, die eintä händ halt eifach meh, di andere weniger gha. 3 Erzähler: Plötzlich sind Hirte verschrockä. Äs isch gsi, wiä wänn uf eimal zmitzt dä Nacht Sunnä hätt afo schiinä, so hell und schön. Imänä wiissä Liecht isch än Ängel Gschtandä, dä händ Hirte grad echli Angscht übercho. Engel: Ihr müend kei Angscht ha, ich möchte eu nur öppis sägä, wo eu Freud mache wird. Jesus isch geborä! In Bethlehem ischs passiert, gönd dethi und ihr wärded ihn Windlä iigwicklet imänä Chrippli findä. Folged eifach dem schönä grossä Stärn, är wird eu dä Wäg zeigä. Lied: Uf em Fäld dä Nacht, sind Hirte no wach. Do ghörets es Klinge, vom Himmel es Singe:Ihr Mänsche sind froh, de Heiland isch cho. Erzähler: Dä Ägel isch gangä und bi dä Hirte uf äm Fäld isch äs still worde. Bald händ si sich uf dä Wäg gmacht zum Stall, wo Jesus geborä isch. Hirt 1: Lueg da obä de Stern! (Musik:Intro) Hirt 2: Äs Zeichä vom Himmel! Hirt 3: Chumm, mir folged ihm! Hirt 1: Und eusi Schäfli? Hirt 3: Diä chömmer scho da lah, dä liäb Gott wird ihnä luegä. Lied: Das isch dä Stärn vo Bethlehem. Mached eu uf und folged dem! Es isch de allerschönschti Stärn. II: Chömed ihr Lüüt vo nah und fern:II Zum Heiland füehrt de Stärn eus hii, drum folge dalli gross und chlii! Er liit im Chrippli arm und bloss. II:Aber er wird en König gross:II Erzähler: In Bethlehem acho händs dä Stall gfundä. Ganz liislig sinds inägangä. Si händ Maria und dä Josef gseh, zwei armi Mänschä, wie si sälber au. Und si händ Chind gseh, das Chind, wo dä Ängel gmeint hät. Alle Hirten: Liebe Jesus, wie herrlich, dass du zu eus bisch cho. Du bringsch eus allne grossi Freud, machsch alli Mänsche froh! Leider hämmer nöd emal es Gschänk för dich, mer sind halt nur armi Lüüt. Aber mir wänd dich fescht lieb ha und das isch schliessli au nöd nüt. Lied: Was isch das för Nacht! Hät eus de Heiland bracht und us de arme Mänschä riichi gmacht! 4 Bild 5: Die Weisen aus dem Morgenland Erzähler: Imänä fernä Land händ drüü gschiidi Mannä gwohnt. Si händ dä Nacht en neue Stern entdeckt, wo si vorhär no nie gseh händ. Weiser 1: Lueg en neue Stern. Wiä prächtig är strahlä tuet! Weiser 2: Was hätt de ächt bedüütä? Weiser 3: Da mues en neue König geborä si! Weiser 1: Wüssed ihr was, mir gönd jetzt das neue Königschind go sueche. Weiser 2: Hü, mis Kamel, mach, das du vorwärts chunsch Erzähler: Die drü Weisä us äm Morgeland händ sich mit em Kamel und dä schönä Gschänkli uf dä Wäg gmacht. Sie händ för de jungi König Weihrauch, Myrrhe und sogar es Chäschtli Gold mitgno. Lied: Tataratataa, drü Königä sind da! Titirititii, wo wänd di drü ächt hii? Tütürütütüü, was bringed ächt di drü edle Herre dahere zum Stall? Mir sueched es Chind, wo vom Himmel isch cho. Dä Stärn seits de Welt und au mir händs verno. Das Chind isch zwar arm, das Chind isch zwar chlii II: doch grösser als mir und zum ihm wämmer hii:II Tataratataa, ad Türe chlopfeds aa! Titirititii, ganz ruhig träteds ii! Tütürütütüü, was bringed ächt die drüü edle Manä do ane zum Stall? Erzähler: Immer mal wider händs öpper nach em Wäg gfröget, aber anschiinend hät niemert Öppis vom neue König gwüsst. Da sinds nacheme Ziitli zumänä Palascht cho. Nei döt isch kein junge König dihei gsi, aber en altä, bösä König. Herodes, hätt er gheissä. Weiser 1: Sehr verehrte Herr König, mir sind Forscher us äm Orient. Sit churzem staht en neue Stärn am Himmel, was bedüted, dass en neue König geborä isch. Wüssed Ihr ächt dä Wäg zu dem Chind? Herodes: Nöd das wüsst, da gits nu ein König: und dä bin ich! Aber sueched das Chind nu. Und chömed zrugg zu mir, wänn ihrs gfundä händ, go Bricht erstattä. So chan ich ihm au es schöns Gschänkli bringä. Alle Weisen: Zu Befehl, jawoll, wärded mir mache, uf Widerluege! Erzähler: In Würklechkeit aber hät de Herodes keis Gschänk wöllä bringä. Nei, är hät koched vor Wuet. Er häts Frächheit gfundä, das ihm en andere de Platz uf em Thron hät wöllä Striitig mache. Di drü Weisä sind wiiterzogä, immer am neue Stern na. 5 Weiser 1: Lueged doch, ich glaub de Stern blibt stah! Weiser 2: Ja, döt über em Stall Weiser 3: Das cha doch nöd si, en König chunnt doch nöd somä schäbigä Stall ufd Wält! Weiser 1: Chumm, lah eus mal inäluegä! Weiser 2: Probiere gaht über studiere! (Sie klopfen an die Türe) Musik: Stille Nacht (Musikdösli) Erzähler: Di Weise us em Morgeland händ am Chind im Chrippli ihri Gschänkli bracht. Äs Chischtli Gold, än Chrueg Weihrauch und es Dösli Myrrhe. de Nacht händ all de glich Traum gha: Ä Stimm hät ihnä gseit, si sölled nöd zum Herodes zrugg gah. Er sig en schlächte Mänsch und wölli am Chind öppis Böses atue. So händ sich Mannä vorgno, än andere Heiwäg znäh und de Herodes eifach warte zlah. Alli Hirte, Maria, de Josef und di drü Weise händ sich bi dä Chrippe zue gfreut, das Jesus geborä isch. Musik: Stille Nacht 2. KG-Kind: Lueg wie schön! Jetzt weisch au du, warum mir Wienachte fiired. 1. KG-Kind: Ou ja, die Gschicht hät mir gfallä. Ich wünsch jetzt allnä Mänsche ebeso schöni und friedlichi Wienachte! (Weihnachtsmusik Instrumental, identisch mit Intro) Quellenangabe: Lieder aus: Mitsing Wienacht (Andrew Bond) En König wird cho (Regula Stärkle) Liederbuch „Sunntigsschuel Text: Andrea Barmettler 6